Ik heb m’n best gedaan…

Wat gaan we doen? Bord in de tuin en een schop onder de kont óf gaan we investeren? Duurzamer maken, energiezuiniger en vooral proberen de maandlasten een beetje te drukken? Die eerste optie van verkopen lijkt aantrekkelijk omdat ons huis nu meer waard is dan op de dag dat we het aankochten…

Maar ja, we kunnen slecht in een kartonnen doos gaan liggen op Goor Centraal, dus moet er iets anders voor in de plaats komen. Funda.nl erbij en daar begint je ‘schrik-marathon’. Duur verkopen maar ook duur kopen. Dan maar voor optie twee; renoveren, opknappen en aanpassen aan onze wensen van nu. Het is in ieder geval goedkoper maar qua tijd is het iets van de lange adem, heb ik de afgelopen weken gemerkt.

Iedereen kent het wel. Je bent aan het schuren en je hebt je laatste velletje schuurpapier op de machine gedaan. Je komt net een half blikje grondverf tekort voor dat laatste deurtje en verdorie wie heeft bij de laatste verfklus de kwast niet in de terpentine gezet? “Waarschijnlijk jij zelf”, roept een piepstemmetje uit de kinderkamer. Het schroefje van de deurklink is ral en waar is toch die vachtroller voor het sausen van de muur gebleven?

Hoe makkelijk was het eerder om even in de auto te springen en je benodigdheden snel te scoren bij de verschillende bouwmarkten in Goor. Ook goedkope kwastjes, verf en andere spulletjes waren snel te verkrijgen bij de ‘alles-te-koop-winkel-voor-weinig’ op het Schoolfeestweide. En hoe irritant is het nu. Op woensdagavond online een lijst maken van wat je nodig hebt. Je komt er achter dat veel van de dingen die je nodig hebt weer nét niet beschikbaar zijn met ‘click and collect’ en ‘even iets snel ophalen’ kun je ook schudden omdat er vier uur tussen bestellen en ophalen moet zitten. Lekker handig ook…

Uiteindelijk voor weinig een hele shitload aan spullen besteld bij die goedkope winkel en vrijdagmorgen ophalen. Voordat de bestelling online geplaatst kan worden moet je eerst een hele waslijst aan persoonsgegevens invullen. Vrijdagmorgen, stipt negen uur, staat meneer Kremers braaf met mondkapje aan de deur om z’n spulletjes af te halen. “Goede morgen meneer, de deurmatten, zwarte lakverf, het vloerkleed en verfkwast nummertje 13 waren niet meer op voorraad en zitten er dus niet bij”. Ik moet moeite doen om niet ontzettend uit m’n pannetje te gaan tegen het, verder vriendelijke, meisje achter de balie die er uiteindelijk ook niets aan kan doen. “Nu moet ik een heel regiment aan gegevens invullen op jullie site. Is er niet toevallig even aan gedacht om mij te bellen of te mailen zodat ik nog iets anders had kunnen regelen? Weet je verdomme wel wat voor een toer het is om wat fucking simpele klusspullen in huis te krijgen?”

Ik herinner me ineens de tegoedbon die ik nog heb liggen van een grote webwinkel. Vandaag bestellen, morgen in huis, altijd op voorraad, geleverd aan de deur… Loyaal? Heel erg graag…ik heb m’n best gedaan…

Namens Niels,

een fijne dag…