Allemachtig wat prachtig…

Het eerste weekend in anderhalf jaar waarin het leek dat de wereld een beetje open ging en alles weer liet zien wat het leven zo mooi maakt. Met elkaar en samen een feestje vieren. Het Goorse geveul creëren, we zijn het met z’n allen niet vergeten hoe dat ook al weer moest...

Op vrijdagmiddag begonnen her en der in het Goorse de alternatieve borreluurtjes. Menig professioneel café kan er een puntje aan zuigen hoe alle thuiskroegjes er uit zien. Mensen hebben tijdens de Corona tijd zichtbaar niet stil gezeten. Mogen we niet naar het café? Dan halen we het café in huis was de gedachte. Mijn alternatief uurtje was op steenworp afstand van mijn huis. Het kostte me overigens wel enige moeite om op de afgesproken tijd aanwezig te zijn. Onderweg werd ik meerdere malen letterlijk van mijn fiets getrokken om even de kwaliteit van het gerstenat te inspecteren bij de talloze geïmproviseerde barretjes aan de kant van de weg en bij mensen in de voortuin. En zo kan het gebeuren dat je met wildvreemden gezellig een biertje zit te drinken. Net zoals in de tente, maar dan net iets anders.

Zaterdagavond was het wederom tijd voor iets wat anders een gewone doorsnee activiteit was maar nu toch wel bijzonder. De heropening van de disco’s en uitgaansgelegenheden. Om half elf in de avond begint de rij voor de deur aan te zwellen met uitgelaten en opgedofte jeugd die staan te trappelen om helemaal los te gaan op de beats van opzwepende muziek. Eerst allemaal langs de Corona controle en bij een groen vinkje door naar de entree balie om het toegangsbewijs te laten scannen. En dan…eindelijk binnen. Ik zag overal spontaan vreugde dansjes ontstaan van jonge lui die door het dolle waren dat ze na al die tijd weer binnen waren. Het was een geweldige avond, als van ouds, volgende week weer!

En toen kwam de zondag. De dag waar de wagenbouwers en het Goorse publiek weken naar uitkijken. Ondanks dat er geen volwaardige optocht was, stonden de klapstoeltjes gewoon aan de kant van de weg. Hier en daar een podiumpje met zanger er keyboard. En daar gaat het oorverdovende luchtalarm van de Rellie. Het is begonnen! Lop wa los, ze Noabers en andere groepen geven acte de présence met als sluitstuk de Goorse Biertent Rellie.

De Rellie, een soort beschermheer van de Goorse traditie die ons nooit in de steek laat.
Allemachtig wat prachtig!

Namens Niels,

een fijne dag…