Sticker op de borst…

Waar worden we zo langzaam aan in gerommeld? Verandering komt in kleine stapjes. Telkens een klein beetje erbij zodat mensen het niet echt in de gaten hebben wat er werkelijk aan de hand is. Op die manier bereik je groepsgewenning zonder al te veel ’tegensputtering’. Eerst een probleem creëren, flinke noodtoestand laten ontstaan en vervolgens met een oplossing komen. Iedereen die niet meewerkt wordt uitgesloten van een normaal maatschappelijk bestaan…

We zitten nu in het staartje van het corona-plan. We leven met ‘groene vinkjes’, sneltesten, fraude-gevoelige appjes en spuitjes waarvan we niet weten wat het met je doet op de lange termijn. Door de Corona check-app weten ze precies waar je bent, hoelang en waarom. Heb je een vaccinatie gehad en welke, of heb je al corona gehad? Ook weten ze of jij één van de ‘weigeraars’ bent en verdwijn je in de bak ‘Wappie’. Daar rekenen we later wel mee af.

Ook is er een begin gemaakt met het bewerken van kinderen. Kinderen moeten overleggen met hun ouders maar mogen uiteindelijk zelf beslissen of ze het prikje willen of niet. Ik sla d’r van achterover! Waar mijn dochter op de telefoon achter een strak regime van ‘Family-link’ zit en zo nu en dan de grootste moeilijkheden heeft om haar eigen broodsmeer-regie te voeren, is ze klaarblijkelijk wél in staat de regie te voeren en te beoordelen of een prikje goed voor haar is.

Doe je niet mee aan de doldwaze prikdagen, dan moet je erop rekenen dat je binnenkort bij ieder wissewasje een wattenstaafje in je giechel gedrukt krijgt als je ergens aan wilt deelnemen. In Duitsland is het op sommige plekken al werkelijkheid dat je niet op een terras mag komen zonder gevaccineerd te zijn of zonder een sneltest te hebben ondergaan. De volgende stap zal wel zijn dat je een soort herkenningssticker op je borst krijgt of zo. Ze weten uit het verleden nog wel hoe ze dat het beste vorm kunnen geven.

Niemand is verplicht om het vaccin te nemen, het is volkomen vrijwillig. Maar als je het niet doet, sluiten we je overal van uit en krijg je een aparte behandeling. Op reis naar het buitenland kun je vergeten. Er is wel degelijk een grens, een hele grote onzichtbare…

Ik raak er steeds meer van overtuigt dat dit geen gezondheidscrisis is maar een maatschappelijke crisis wat blijvende schade gaat opleveren. Een onomkeerbare schade die te maken heeft met verdeling, heersen en macht. Als slagroom op de taart wordt er ook geregeld dat je steeds een beetje minder zeggenschap krijgt over je eigen geld. Betalen voor spaargeld op de bank en zelfs betalen voor het opnemen ervan. Als je tenminste in Goor ergens een pinautomaat kunt vinden waar je na sluiting van de winkels nog kunt pinnen. Toeval? Ik denk van niet.

Hoe dan ook, we gaan eerst op vakantie. Eens kijken hoe ver ik Europa in kom als ‘Wappie’.
Eind augustus ben ik terug voor een nieuw seizoen. Tot die tijd wens ik iedereen een geweldige zomer toe!

Namens Niels,

een fijne dag…