Folder in de bus van Reggefiber. De Schoolfeestweide is gevuld met KPN. Cogas meldt zich via de mail. Allemaal willen ze hetzelfde: mien stoep d’r uut en glasvezel d’r in.

Onlangs heb ik mijn internetabonnement teruggeschroefd. Ik had supersnel internet, nu snel. Merk ik er iets van? Ja, met betalen. Maar het surfen over het wereldwijde web gaat voor mijn gevoel in precies hetzelfde tempo. En da’s rap zat. Het schijnt dus nog vele malen sneller te kunnen. Zeker als je grote bestanden binnen wilt loodsen. Zes triljoen gigabyte in 3 nanoseconden: het ultieme syndroom van downloaden. Of zoiets. Moet daarvoor de hele voortuin en oprit op de kop? Nu download ik ook wel eens filmpje, (niet doorvertellen hé) en dat gaat mij eigenlijk snel genoeg.
Ook TV kijken via de glasvezel wordt mij voorgespiegeld als het nieuwe walhalla. Ik heb al een grote TV met scherp beeld. Als Planet Earth erop is, heb ik soms het gevoel dat de leeuwen mij de karbonades van het bord af vreten. Het zal ongetwijfeld nog scherper kunnen. Bijten de ijsberen me dan in de hand?
De een doet het gratis, bij de ander moet je een abonnement afsluiten. Wat goed, fout of slecht is; ik ben er nog niet achter. De een vertelt het zo, de ander zo. Alledrie met forse reclamecampagnes en prachtige aanbiedingen. Wat ook duidelijk wordt: als je niet meedoet, dan rest een terugkeer naar de krochten van de middeleeuwen.
Dertig procent van de huishoudens moet zich inschrijven. Zoniet? Ja, wat dan eigenlijk? Komt de hemel naar beneden als het langer duurt dan begin maart?
Wat me wel duidelijk is: dat er veel geld valt te verdienen voor de aanbieders. Laat ik nou het donkerbruine gevoel hebben dat het uit uw en mijn zak moet komen.

Bert Schabbink