Listige willekeur.

Als je niet voor ons bent, dan ben je tegen ons!

Jarenlang is de Stichting “Behoud Havezathe Heeckeren” (voorheen Comité) aan het vechten om een laatste stukje cultuur in Goor nog te behouden. Immers, alles wat maar een beetje met de historie van dit Hanzestadje te maken heeft, is tegen de vlakte gegooid. Ook voor het voormalige klooster en de kloostertuin aan de Lintelerweg ziet het er beroerd uit. Illegaal handelen, legaliseren, niet aantoonbaar maar wel naar corruptie riekend gedrag lopen als een rode draad door de geschiedenis van dit eens door nonnen bewoonde klooster, voorheen de Havezate Heeckeren.

Een bouwvergunning van de eerste afzichtelijke bijbouw aan het hoofdgebouw (het rusthuis uit 1935) is nooit afgegeven door de gemeente! Evenmin is informatie te vinden over het afbreken van de grote schuur bij het Koetshuis. Aan het eind van de vorige eeuw werden het klooster en de gronden te koop aangeboden door de Sint Rosastichting omdat het niet meer rendabel was vanwege de aanwezigheid van nog maar drie gepensioneerde nonnen. Deze Stichting heeft het klooster en het Koetshuis met bijbehorende grond voor een zeer lage bedrag in eerste instantie te koop aangeboden aan de gemeente Goor, omdat de nonnen het belangrijk vonden dat dit cultureel erfgoed voor het nageslacht behouden zou blijven. De gemeente heeft deze koop helaas geweigerd.

De kopers waren drie bevriende projectleiders (VOF De Driehoek, waaronder een voormalige Goorse verzekeringsjongen) die wel brood zagen in dit historische stukje Goor. We maken er een asielzoekerscentrum van, riepen ze eensgezind. Want, de ‘sociale’ projectleiders hadden al lang uitgerekend dat ze lekker aan de asielzoekers konden verdienen. Ook de gemeente kon op een vergoeding per asielzoeker rekenen van Den Haag. Het oude klooster is toen door voornamelijk Slavisch sprekende bouwvakkers van binnen geheel verbouwd op last van de projectontwikkelaars en daardoor werd er al veel cultureel erfgoed vernield. De prachtige kapel met de glas-in-lood ramen, antieke massieve oude eiken deuren, de eiken lambriezering, ornamenten enz. zijn verdwenen. De Lourdes Grot was ook bijna een zachte dood gestorven, ware het niet dat Zuster Paulette Harink zich hierom bekommerd heeft en nog steeds voor het onderhoud van de grot zorgt. (Zuster Paulette Harink heeft tot het laatste moment in het klooster gewoond en zij woont nog in Goor). Na stevige protesten en de nodige media aandacht is de Lourdesgrot in 2005 opnieuw plechtig ingewijd door pastoor J.A.C. Jansen. De Lourdesgrot is al jaren een bedevaartsoord. Helaas ontbreken de originele beelden nog en van het pad naar de Lourdesgrot zijn de waardevolle antieke waaltjes vervangen door ordinaire troittoirtegels! De Stichting “Behoud Havezathe Heeckeren” heeft er alles aan gedaan om die historische inventaris terug te krijgen. De projectontwikkelaars waren in geen velden of wegen te bekennen en de gemeente (B&W en de Gemeenteraad) stonden er bij en keken er naar.

Nadat de projectleiders hun zakken voldoende hadden gevuld met de asielzoekerconstructie werd het hele terrein inclusief gebouwen voor een symbolisch bedrag verkocht aan de voormalige Goorse verzekeringsjongen, die inmiddels ontdekt had dat er in de zorg veel geld te verdienen was. Jammer genoeg liet de gemeente Goor deze kans om de Havezate te kopen weer voorbij gaan.

De ex-verzekeringsboy behoorde ook tot het gilde van ‘sociale’ projectontwikkelaars, hij was immers ook één van de Driehoekers en hij wist dat er onder de dekmantel van de zorg veel mogelijk was. Dus, ook weer zo’n type van… onder de paraplu van … sociaal zijn…maar vooral sociaal voor jezelf zijn.

De verzekeringsman ging voortvarend te werk en vond een zorginstelling die bereid was verstandelijk gehandicapten huisvesting te bieden. Prima, geef iedereen een menswaardig bestaan! Inmiddels was een bevriende Goorse architect van deze verzekeringsboy uit het toenmalige comité “Behoud Heeckeren”gestapt, omdat de nieuwe ‘sociale’ investeerder hem gevraagd had om meerdere gebouwen te ontwikkelen bij de Havezate, waarvan één gebouw tegen het historische Koetshuis aan.

De Goorse architect en zijn vriendin waren door de verzekeringsman aangesteld voor de contacten en de bouwaanvragen richting gemeente.

Het bestemmingsplan “Sportveldencomplex Heeckeren” werd speciaal voor de realisatie van de nieuwbouw bij de Havezate door de gemeente gewijzigd. Na een paar overnames en diverse BV’s verder en de nodige hoor- en rechtszittingen wees de nieuwe Stichting “Behoud Havezathe Heeckeren” de gemeente op ernstige afwijkingen van de bouwtekening tijdens de bouw. Zo klopte de nokhoogte niet, was het nieuwe gebouw te breed, klopten de voegen en de stenen niet en ontsierden een paar afschuwelijke zwarte schoorsteenpijpen, die bij een crematorium niet zouden misstaan, het totaal aanzicht van het gebouw.

Ernstige afwijkingen dus van de bouwtekening. Slecht werk van de architect, maar ook slecht werk van de handhavers van de gemeente. Er werd door de gemeente en de architect een procedure overeengekomen om de fouten te legaliseren! En, aldus geschiedde. Blijkbaar waren de wederzijdse belangen (fouten) zo groot dat dit de enige weg was om er zonder stevige claims van af te komen. Het belang van ongeruste burgers samengebracht in een Stichting doet er dan even niet toe.

Ondanks de listige trucs van de architect namens zijn opdrachtgever (een brij van BV’s en instanties) kan de Stichting nog steeds het hoofd boven water houden door de gulle giften van vele verontruste inwoners van Goor.

In de aanloop naar het tweede zorg appartementencomplex in de archeologische tuin van de Havezate is de architect zijn ergernis tegen de in zijn ogen lastige Stichting wel heel persoonlijk gaan invullen. De architect die jarenlang van de gemeente in de oude kleuterschool bij de nieuwe retentievijver aan de Kloosterlaan/ Van Hoevellstraat mocht wonen en zijn post op een ander adres in Goor liet bezorgen, maakte bezwaar tegen de aanwezigheid van een tuinhuisje aan de overkant van de vijver. Het zou zogenaamd zijn beleving van de vijver aantasten. En, ja hoor, dat was het tuinhuisje van de voorzitter van de Stichting “Behoud Havezathe Heeckeren”. Het getreiter van de architect, steunfractielid van het CDA, was begonnen. Hij kreeg het, via de rechtbank, voor elkaar dat de gemeente handhavend ging optreden. Na 12 jaar moest het tuinhuisje worden verplaatst. Aldus geschiedde. Het tuinhuisje werd geheel op kosten van de gemeenschap (uw belastinggeld) 2 meter verplaatst. De voorzitter van de Stichting echter heeft voor het verplicht verplaatsen van zijn houthok € 1995.- zelf bij moeten betalen!

Nu de architect een prachtige zichtlijn (?) heeft, wil de voorzitter van de Stichting, net als alle andere buurt bewoners hebben gedaan, een klein terrasje aan het water maken. Het waterschap Regge en Dinkel heeft absoluut geen bezwaar tegen het terrasje en vindt het te kinderachtig voor woorden dat de gemeente de voorzitter van de Stichting verbiedt om een terrasje aan te leggen omdat er (via architect Goorhuis) handhaving op dat stukje grond zou rusten. Onzin! Er is gehandhaafd door het tuinhuisje en het houthok te verplaatsen. Het waterschap heeft nog met de gemeente over deze oneerlijke  gang van zaken gesproken. Handhavend optreden heeft bij de andere buren geen prioriteit, aldus de gemeentelijke handhaver!

Blijkbaar is er een speciale band tussen de architect en het gemeentehuis. Dat is door de jaren heen wel duidelijk geworden uit de altijd minachtende houding van architect en bestuurders naar de Stichting toe. Historische ornamenten verdwenen als sneeuw voor de zon, illegale bouw werd gelegaliseerd en een goedwillende burger wordt tot op de dag van vandaag georganiseerd gestraft omdat hij opkomt voor het in stand houden van cultureel erfgoed. Als je je nek uitsteekt dan word je daarvoor blijkbaar, in ieder geval in de Hof van Twente, gestraft. Als je niet voor ons bent, dan ben je tegen ons! Schijndemocratie in optima forma!

Laten we toch nog één verrassing hebben voor architect en zijn gemeente: de Stichting “Behoud Havezathe Heeckeren” gaat door met z’n werk. In ieder geval tot de Gemeenteraadsverkiezingen van 2014.

Het bestuur van de Stichting “Behoud Havezathe Heeckeren”