Bemoeizucht. Ik kan er ontzettend slecht tegen. Wat is dat toch steeds dat een bepaald groepje mensen continu over een ander groepje wat te zeggen wil hebben? Of het nu gaat over alcohol, roken, vlees eten of af en toe lurken aan een pretsigaret, vaccineren of niet, het is niet goed of het deugt niet…
Ik vraag me af wat het je kan boeien wat een ander doet. Kan mij het schelen als iemand het fijn vindt zich in het weekend te bezatten of het lekker vindt een groene jonko in de hens te zetten. Dat gepamper en betuttelende gedoe; zum kotsen! Je bent langzamerhand een paria als je met je dampertje voor de deur van een café staat te blauwbekken om nog maar te zwijgen van hoe het er bij grote clubs aan toe gaat. Rookruimten binnen zijn niet meer toegestaan en ieder die aan z’n nicotineshot wil komen wordt in een grote kooi naar buiten gejaagd. Je kunt gewoon stoppen met roken, klopt, maar wie ben jij of ik om dat te moeten bepalen voor een ander? De nieuwe generatie gezond opvoeden is niets mis mee. Kinderen zo lang mogelijk weg houden bij ongezonde gewoonten is helemaal prima, maar ik moet wel een beetje lachen om de verontwaardiging die ontstaat van de neveneffecten.
Pakjes peuken achter een deurtje uit het zicht bij de pomp of winkel. Krijg er een beetje hetzelfde gevoel bij als van een televisie op zolder in Rijssen. In een kroeg of disco is “NIX18” de afspraak terwijl de groene knuppels per trekkerlading worden afgehaald bij de plaatselijke supermarkt om de voorraad van de keet weer een beetje op peil te brengen. De straatdealertjes vieren hoogtij op plekken waar veel jeugd komt, terwijl bij een gecontroleerd verkooppunt de deuren hermetisch gesloten blijven voor deze groep.
Ik durf te zeggen dat het voor een 16 jarige makkelijker is om op straat aan een gram cocaïne te komen dan aan een biertje in de kroeg. En dat is nu precies wat je krijgt als je alles gaat over-reguleren en er een verschrikkelijk gedoogbeleid op na houdt. Denken dat je alles aan de voorkant goed dichtgetimmerd hebt en er uiteindelijk achter komen dat het geen ene reet heeft geholpen als je je gemeentenaam terug kunt lezen in de top tien gemeenten waar het meest gezopen wordt. Je zou het ook positief kunnen uitleggen dat er zoveel sociale activiteit is met een groot en hecht verenigingsleven. Maar nee, direct wordt er weer teruggegrepen op repressie. Nog strenger, nog meer bemoeien, nog meer controle en nog meer van hetzelfde van wat niet werkt.
Einstein zei ooit: “Waanzin is steeds opnieuw hetzelfde doen, en dan verschillende uitkomsten verwachten”. Maar ach, de man is al lang dood en waarom zouden we iets van een ander aannemen?
Namens Niels,
een fijne dag…