Een bijzondere Gorenaar is vorige week heen gegaan. In een verpleeghuis in Wierden kwam het einde aan het leven van Frans Haafkes. Hij was jarenlang één van de directeuren van het Goorse aannemersbedrijf Haafkes (’n groot’n Haafkes) en was ook decennia lang een belangrijke spil in het hoofdbestuur van de stichting School en Volksfeest. Frans Haafkes was onder meer één van de sleutelfiguren die er mede voor zorgde dat het Schoolfeestplein behouden bleef voor het Feest der Feesten toen de bouw van De Reggehof en het nieuwe gemeentehuis werden gepresenteerd. Samen met voorzitter Rudolf Walhof haalde hij de oude akte van de familie Jannink naar boven waarin stond dat het door die familie geschonken terrein voor eeuwig vrij moest worden gehouden voor het Goorse School en Volksfeest….

Franciscus Johannes (Frans) Haafkes werd op 12 februari 1934 geboren in Goor, aan de Iependijk, als achtste kind van Willem en Trui Haafkes. Hij groeide op in een gezin met 13 kinderen. Al van jongs af aan hielp hij mee in het gezin. Met een vader die als aannemer veel onderweg was en een moeder die haar eigen kruidenierswinkel bestierde was het niet meer dan logisch dat alle kinderen al vroeg werd geleerd de handen uit de mouwen te steken.

Frans is tot zijn 16e naar school gegaan en daarna moest hij mee met vader de bouw op. Eerst meehelpen op de bouw, onder meer als timmerman, om het vak te leren. Later samen met zijn twee oudere broers Bennie (de vader van Lucas Haafkes) en Harry én zijn vader Willem Haafkes in de leiding van het bedrijf.

Dinie Huuskes en Frans Haafkes trouwden op 8 september 1958 en kregen drie kinderen: Fons, Paulien en Michel.

Frans maakte graag een praatje met iedereen, maar was nooit overheersend aanwezig. Hij was geen man van conflict, maar een echte verbinder. Iemand die de boel het liefst bij elkaar hield.

Zo stond hij ook bekend als ondernemer. Frans heeft meer dan veertig jaar in het aannemersbedrijf gewerkt en tot op de dag van vandaag wordt er door (oud) werknemers, opdrachtgevers en collega-aannemers in de bouwwereld met respect over hem gesproken. Door zijn vakmanschap, betrouwbaarheid en aimabele persoonlijkheid kon hij met vrijwel iedereen goed door één deur.

Vanaf de jaren ’50 tot en met 1993 hebben Frans, Harry en Bennie het bedrijf laten groeien tot een bouwbedrijf met een goede naam in Oost-Nederland.

Eind 1993 ging Frans met pensioen. Zo lang hij kon, kwam Haafkes nog regelmatig naar het kantoor aan de Wheedwarsweg; een statige man waar iedereen respect voor had.

Frans is maatschappelijk zeer actief geweest. Jarenlang als commissielid en bestuurder van het School- en Volksfeest in Goor, maar ook als penningmeester van de ponyclub, als bestuurslid en reisorganisator van de aannemersvereniging én als medeoprichter en voorzitter van de Wild Beheer Eenheid. Hij kreeg er bij zijn afscheid van het bedrijf een Koninklijke Onderscheiding voor en werd Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Iets waar hij zich zelf overigens niet op voor liet staan. En dat tekende hem ook.

Frans was een fervent jager, een zogenoemd weidelijk jager met veel respect voor de natuur. Hij zag de hazen ook graag lopen in het veld. Zo had hij het van zijn vader geleerd en die liefde en kennis droeg hij ook weer over aan zijn zoons.

Frans en Dinie zijn ruim 60 jaar gelukkig getrouwd geweest. Op 7 februari 2021 is Dinie gestorven. Daarna ging ook de gezondheid van Frans achteruit. Op 16 januari 2022 is Haafkes overleden in verpleeghuis De Botterhof in Wierden. Afgelopen donderdag is hij in besloten kring gecremeerd. Frans Haafkes is 87 jaar geworden.