Eenvoudige boerenlul…

Nog drie weekjes en dan kunnen we genieten van een weekendje los gaan. Wat heb ik mister Jupiler gemist en hoe kun je uitzien naar zo’n kroketburgertje met een liter mosterd. Op zaterdagavond m’n burgerplicht vervullen op Tappunt 1 om daarna gezellig bij te kletsen onder het genot van een dubbel en dwars verdiende rakker in de vrijwilligerscorner…

Binnenkort valt traditiegetrouw het Schoolfeestkrantje op de mat bij alle Goorse huishoudens. Ook daar zal een stukje te lezen zijn ‘Namens Niels’. Waar ik normaal gesproken een stukje van vijfhonderd woorden in een kwartiertje opkrabbel, moest ik er nu even over nadenken wat ik mijn mede Gorenaren wou meegeven voor het laatste weekend van juni. Eigenlijk willen we allemaal maar één ding en dat is plezier maken, elkaar ontmoeten en een ommeunige sloot bier wegtikken.

Op de zaterdagavonden sta ik aan de deur als horecaportier bij een grote discotheek. Super dat óók dat weer kan, maar ik zie wel verschil in nu en hoe het vóór Corona was. Het lijkt wel alsof niemand meer iets kan hebben. Snel aangebrand en super korte lontjes. Bij het minste of geringste aangesproken voelen. Sociale omgangsvormen lijken compleet verdwenen. Hoe gedraag ik me in een grote menigte? Het is niet normaal om met bierglazen te gooien of overal maar een sigaret op te steken.

Het is niet normaal om in lichtstellage’s te klimmen of de peperdure mengtafel van de lightjockey te dopen met het laatste beetje in je glas. Het is niet normaal om iemand direct een poffer te geven als hij niet aan de kant gaat. Het is óók niet normaal het barmeisje uit te schelden voor ‘hoer’ als ze in jouw ogen jouw drankje te langzaam inschenkt. En laten we eerlijk zijn, verdiende de jongen achter de garderobe nu echt die tuf in zijn gezicht omdat hij niet sneller kon dan dat hij deed? En tja die portiers, dat zijn de echte klootzakken. Die zien altijd alles verkeerd en die mag je ongestraft schoppen, slaan, uitschelden of bedreigen.

Natuurlijk kun je altijd beren op de weg zien met alles wat je doet, maar wat hoop ik dat we met z’n allen editie Schoolfeest 2022 tot een prachtig evenement maken. Dat we onze jonge garde een beetje onder onze hoede nemen en dat we ze leren wat gezelligheid is en dat wachten of een keer een duw krijgen gewoon bij het leven hoort.

Afgelopen zondag was ik in de kroeg voor een biertje op het terras. De Rellie had daar ‘vergadering’. Een groep die laat zien wat feest vieren is en met elkaar hun trotse normen en waarden uitdraagt. Ik kwam aan de praat met een prominent lid van dit illustere gezelschap. Hij zei dat de Rellie in z’n hart zit en dat het het mooiste clubje van Goor is. Het voelt als familie. Als iedereen nu eens onze instelling zou hebben. Puur feest maken en lol hebben. ‘Ma ja Niels, ik kan’t wa zeg’n ma ik bun ma een eenvoudigen boerenlul’.

Namen Niels,

een fijne dag…