Voel eens in je zakken…

Afgelopen weekend klonk het startschot van een nieuw uitgaansseizoen. Traditiegetrouw wordt het drukker in de disco’s en kroegen als de festivals en tentfeesten ten einde zijn. Bij ons in de buurt zijn de noabers in Diepenheim hekkensluiter met hun altijd gezellig Schuttersfeest. Aan de andere kant van de regio kondigt Bathmen het einde aan met kermis en vertier in de plaatselijke horeca…

Naarmate het drukker wordt in de uitgaansgelegenheden dient zich direct het volgende probleem aan, namelijk personeel. Vind maar eens een goede barmedewerker of glazenhaler. Jonge mensen die zelf twee kostbare jaren van hun jeugd verpest hebben zien worden door lockdowns en avondklokken. Logisch dat ze de ‘schade’ willen inhalen en genieten van de zoete vruchten die het leven gelukkig ook kan bieden.

Aan de deur is de planning soms ook maar lastig rond te krijgen om er voor te zorgen dat er voldoende horecaportiers zijn om het allemaal een beetje veilig en gezellig te houden. Afgelopen zaterdag was zo’n avond. Een samenloop van omstandigheden waardoor we een beetje krap zaten in de manschappen. Gelukkig was er een oud-collega, die vroeger jarenlang in ons team werkzaam was, die ons uit de brand wou helpen. We moesten hem even uitleggen hoe ook alweer het piepersysteem werkte waarmee we opgeroepen kunnen worden en hoe de portofoon bedient moet worden.

Met een glaasje cola in de hand sloeg hij het binnenkomende publiek gade. Hier en daar maakte hij een praatje en vroeg willekeurig om ID-kaarten om te checken of de persoon in kwestie aan de leeftijdsgrens voldeed. Al snel kwam hij met de opmerking dat het allemaal wel anders was dan tien jaar geleden. “Wat hebben ze toch allemaal Niels, zou haar moeder weten dat dochterlief hier transformeert in een ‘scheermes’?”

Een uurtje later komt hij een beetje geprikkeld onze beveiligingsruimte inlopen met een nogal boos heerschap van achttien jaar oud. Mijn inval-collega vraagt of de jongeman eens in zijn zakken wil voelen waarop de knaap vraagt waarom hij dat moet doen. “Nou misschien zit daar je verstand, want tussen je oren zit het in ieder geval niet als je met een biertray gooit in een volle zaal.”
Hij vervolgde: “Ik heb geen hekel aan jou, je bent vast een aardige vent maar jouw gedrag is waar ik moeite mee heb”. “Ach opa, flikker jij toch lekker op met je k…praatjes. Was je wijf ongesteld ofzo dat je vanavond hier bent”, reageerde de jonge man.

Aan het einde van de avond spraken we alles nog eens door onder het genot van een drankje. “Ik denk dat ik op herhalingscursus moet”, zei mijn collega. “Ach, maak je niet druk” zei ik. “Gelukkig is 99% gewoon leuk en gezellig. Er zijn altijd mensen die niet normaal kunnen reageren en te dom zijn om te poepen. Oor in, oor uit, doe ik ook zo vaak. Richt je maar op die 99%, krijg je veel meer energie van…”

Namens Niels,

een fijne dag…