Het laatste hemd heeft geen zakken…

Werken van dinsdag tot en met zaterdag en ’s avonds nog even paar uurtjes doortrekken aan de deur bij de disco. Als nieuwbakken ondernemer is het hard werken, maar het voordeel is wel dat je zelf kunt bepalen dat je iedere maandag vrij bent of ‘nee’ kunt zeggen tegen een klant die je gewoon niet leuk vindt…

Sinds een aantal maandjes heb ik mijn comfortabele bureaustoel ingeruild voor een plekje in een werkbus. De gerieflijke airco op warme zomerse dagen ingewisseld voor een open raam in de hoop dat dat iets van verkoeling geeft. Het kacheltje onder mijn bureau op de ijzige koude dagen is óók verleden tijd en heeft plaats gemaakt voor dikke handschoenen, Noorse sokken en een thermo-onderbroek. Koffie komt niet meer met één druk uit de automaat maar uit een thermoskan waarbij het eigenlijk ná 13.00 uur niet meer te haggelen is. Kaas op brood met dagen van dertig graden is geen succes, evenmin als pindakaas. In ons bussie hebben we nu eenmaal niet de beschikking over een koelkastje.

Het vangnet van een vaste baan met vast inkomen is weg komen te vallen. Pensioen opbouwen en een beetje sparen voor de zomervakantie kun je ook allemaal lekker zelf regelen…als er na aftrek van kosten nog iets overblijft voor die potjes tenminste. Dertiende maand? Wat is dat?

Waar ik eerder gegarandeerd de volgende dag meer dan genoeg werk had en een volle mailbox, is het nu afwachten of je genoeg klanten en werk hebt om de hypotheek te kunnen betalen. Wat verdien je nu zo ongeveer dan? vroeg laatst een goede vriend van mij. Ik moest hem daar het antwoord op schuldig blijven omdat dat iedere week verschilt en de afrekening van onze ‘blauwe enveloppen-vrienden’ nog moet komen. Ik denk dat ik volgend jaar mei wel zo’n beetje weet wat ik exact verdiende.

Vind je het nu niet een beetje raar Niels? vroeg mijn vriend door. Dat je jaren lang naar school bent gegaan om een studie te volgen. Bloed, zweet en tranen heeft het je gekost. Ik zie je nog zo zitten te blokken op zaterdagavond toen wij lekker naar de kroeg gingen en jij moest leren voor een tentamen. Van een gespreid bedje een hele diepe sprong maken in iets waar je niet van weet of dat allemaal wel goed gaat komen. Ik vind het allemaal nog wel een beetje link wat je doet!

Tja klopt, veilig is anders. Maar geen tien paarden die mij terug krijgen naar die bureaustoel, airco en kachel. Ik vind het fijn wat ik nu doe. Ik kom bij mensen die vrolijk zijn en lachen maar ook bij mensen die een beetje eenzaam zijn en mij aan de praat houden op maandag, eigenlijk mijn vrije dag, maar toch even bij ze langs ben gegaan om een offerte op te nemen. Ik word daar vrolijk van.

Geld is maar geld, hoeveel wil je d’r van hebben…en een huis is uiteindelijk niets meer dan een hoop stenen. Het laatste hemd wat je aantrekt heeft geen zakken vriend…

Namens Niels,

een fijne dag