Het is een land waar menigeen waarschijnlijk niet direct aan denkt om op vakantie te gaan. Een land waar regen de standaard is en waar je, heel onhandig, aan de ‘verkeerde’ kant van de weg moet rijden. Het landelijke populaire gerstenat moet je leren drinken net zoals je gedwongen wordt in de ochtend een zwaar ontbijt tot je te nemen met bacon, ei, witte bonen in tomatensaus én worst…
Ierland, het land waar volgens mij ‘muziek’ is uitgevonden. Waar hartelijkheid, vriendelijkheid, saamhorigheid en gezelligheid net zo goed de standaard is als de voortdurend vallende regen. Het land van de artiesten waar het lijkt of iedereen wel een één of ander instrument kan bespelen of prachtig kan zingen. Typische Ierse pubs die fungeren als sociale ontmoetingsplaats voor jong en oud. Zeven dagen per week open voor de mensheid, van half acht in de ochtend tot laat in de avond, alle dagen van het jaar.
Waar het heel normaal is om in de ochtend een ‘hot whisky’ te bestellen en waar ze allerminst raar opkijken bij het drinken van een ‘pint’ voor de klok van twaalf. Het land waar ze niet zoveel op hebben met de rest van de wereld met al hun problemen. Van stikstof hebben ze nog nooit gehoord en van asielproblemen evenmin. Iedereen is welkom om er te komen wonen mits je je aanpast, werkt, belasting gaat betalen en je de taal eigen maakt. Nu is het leren van de Ierse taal voor velen een brug te ver, maar ‘Engels’ volstaat ook prima.
Hoe chaotisch een reis kan beginnen op Schiphol, waar ze rustig twee controlepoortjes open doen voor vierhonderd man, hoe relaxed is het aankomen op Cork Airport. Een oase van rust met vriendelijke douanebeambten die alles met een lach op hun gezicht staan af te handelen. “Where do you come from mister?” “I’am from the Netherlands and I come to visit your country”, antwoorde ik. In gebroken Nederlands, met de paar woorden die de douanier onze taal machtig was, wenste hij ons een fijne tijd toe in zijn mooie land. Hoe leuk is dat binnenkomen! Een heel verschil met die gladgestreken chagrijnige parfumkoppen op Schiphol.
Aangekomen bij ons onderkomen voor de komende dagen werden we wederom met een grote glimlach ontvangen. Welcome to The Muskerry Arms! Deze B&B in Blarney, boven een authentieke kroeg, kan ik iedereen aanraden. Hier proef- en adem je Ierland. Oude mannetjes aan het schap achter een groot glas Guinness, een donker bier waar je van moet houden…of moet leren drinken, zo het oude manneke zei.
Aan de overkant van de straat kun je op bezoek bij een kasteel met prachtige tuinen en een bijzondere rots. ‘The Blarny rock’ geeft je voorspoed en geluk als je hem kust. Niet geheel zonder gevaar overigens omdat dit moet gebeuren op een behoorlijke hoogte. Maar goed, zonder risico geen geluk.
Het nationale symbool van Ierland is een klaver, overal om je heen te zien. Mensen zijn trots op hun land en hun gemeenschap. Wat had ik een geluk om dat een paar dagen te mogen meemaken!
Namens Niels,
een fijne dag…