Daar stonden we met onze auto’s. Gevangen in de situatie. De één, een onzekere oudere dame, durfde de bocht niet om. De ander wilde voorrang geven, maar dat kon niet omdat de derde automobilist dat ook wilde. De vierde kwam aangereden en zag dat het kruispunt geblokkeerd was. Plaats van handeling: het kruispunt bij de Jumbo-supermarkt aan de Van Kollaan. Het nieuwe verkeersplan in Goor is bedoeld om de veiligheid te vergroten en de snelheid eruit te halen. Dat tweede lukt prima, maar of het er ook veiliger op geworden is……
Elke inwoner van Goor is hard toe aan een bijspijkercursus ‘wie heeft waar en wanneer voorrang en waarom’. Ik ook. Zo reed ik op m’n fiets richting centrum door de Wijnkamp toen er opeens een auto uit het straatje bij de Bumac kwam. Bijna de trappers achter m’n oren. Natuurlijk had de auto voorrang. Maar het gebeurde me ook al toen ik richting de Scherpenzeelseweg fietste door de Patrijzenstraat. Volgens mij heb ik voorrang op het verkeer dat uit de Roerdompstraat komt. Daar dacht een automobilist anders over. Weer met de kop op het stuur. Ook zo’n lekker punt: de T-splitsing bij tankstation Gerritsen. Staan de bestuurders van diverse voertuigen elkaar ook regelmatig aan te kijken.
Het is ons allemaal geleerd en het zit ook nog wel ergens. Goed verstopt, dat dan weer wel. Door Goor rijdend is het toch vooral voorzichtigheid troef en kijken wat een ander doet. Het is wennen aan het nieuwe verkeerscirculatieplan, heel erg wennen. Er zijn al een paar (relatief) kleine ongelukken gebeurd. Ik heb ook twee kinderen die fietsend naar school en sporttraining gaan. Je houdt je hart toch af en toe vast, zeker als je zelf regelmatig door Goor fietst of rijdt. In het vroegdonker van nu, dat ook nog eens.
Je krijgt toch steeds meer het vermoeden dat het nieuwe plan vooral is uitgedokterd achter een tekentafel. Dat in theorie alles tot ver achter de komma zal kloppen, maar dat de praktijk toch iets weerbarstiger is. Tientallen jaren beweeg je je op een bepaalde manier voort door je woonplaats en opeens is het veranderd. De automatismen zijn er niet zomaar uit met een verkeersbord of andere bestrating. In het verkeer gaat het vaak om fracties van seconden. Als gevoel en verstand dan met elkaar botsen, is de reactie vaak te laat. Ik ben er wel klaar mee. Ik rem overal voor: of ze van links, rechts, achter of voor komen. En een boodschap doen in Goor, leert dat ik niet de enige ben.
Bert Schabbink