Een tijdje geleden ben ik met een paar oude vrienden naar een 90’s-party geweest. Normaal gesproken haat ik die burgerlijke partijtjes, maar hier konden we geen weerstand aan bieden. Bronstige vrouwen van rond de 36 jaar, net vers gescheiden van hun ex gooien alles in de strijd om weer aan de man te komen. Mik er een liter goedkope huiswijn in en je hebt de avond van je leven. Dit vooropgezette plan was natuurlijk niet voor mij bedoeld maar voor mijn vrijgezellen maatjes. U snapt natuurlijk wel dat ik persoonlijk de hele avond stil in een hoekje heb gezeten, genietend van de muziek en in gezelschap van m’n goede vrienden Jack en Daniels. De plaats van handeling was bij een mooie en populaire discotheek van weleer die na een faillissement nieuw leven is ingeblazen. Voor het gemak hadden ze op de avond ook het label ‘reünie’ geplakt.

Nou daar gaat ie dan. De tuk vol munten. Halve liter lokkepiemel opgespoten, stinkwinkel Ici Paris XL is er niets bij. Haartjes netjes in de plooi. Netste bloesje uit de kast aangetrokken. Loat mar kommen dan dat overjarige vlees ! We stapten vol goede moed naar binnen maar de deceptie kon niet groter zijn. Aanwezig waren niet de mooie rondborstige, naar de man hunkerende, op zoek naar avontuur zijnde vrouwspersonen, maar uitdijende huismoekes van 36 die net voor de 10e keer zwanger waren geweest. Ook typerend aan dit soort vrouwen is dat ze allemaal hun lange haren hebben afgeknipt en rondlopen met saaie bob-line’tjes. Aan hun zij mannen met Ecco-schoenen en driekwart parachute korte broek. Allemaal een maatje te veel en dan ook nog een shirt aantrekken met horizontale strepen. Kledingadvies numero uno (en ik kan het weten): Trek nooit, maar dan ook echt nooit iets aan met horizontale strepen als jouw buikomvang hetzelfde is als die van je zwangere vrouw.

Volwassen kerels die zich gedragen als jonge pinken die in de lente voor het eerst weer naar buiten mogen. Net alsof ze op onbegeleid weekendverlof zijn of zo. Je zou haast op zoek gaan naar het enkelbandje. Je probeert die types de hele avond te ontlopen maar dan lukt het verdorie toch nog zo’n gaapsnavel, die je vaag kent van vroeger, om je aan te spreken.

-Goh, Niels…hoe ist dan met oe? Mie duch daj ok wa een bes leam hebt of neet? Zo te zeene bun ie nog steurig den onbenulligen kearl van 17 joar elene. Ie bunt niks veraaaaandert. (is Markelo’s)
-Nee, dat klopt, lulhannes! Ik hou nog steeds van Rock&Roll, Ik moet nog altijd niks hebben van dat sociaal wenselijke burgerlijke gelul. Ik rook ook nog steeds zware Van Nelle en ik stel me niet aan als ik één keer per jaar van m’n vrouw weg mag. Daarnaast word ik ook niet vervelend als ik drie biertjes op heb en ik lig godzijdank niet in bed met zo’n onmeunig gedrocht als waar jij nu naast staat.

Ik snap er gewoon niks meer van. Die meiden waren vroeger DE meiden waar iedereen tegenop keek en waar je een moord voor zou doen om mee gezien te worden. Nu geef je geld toe als ze tien meter van je vandaan gaan staan…en blijven. Waar zijn ze toch allemaal gebleven? De helden van vroeger uit mijn tijd? Waar zijn ze gebleven? Die spannende meiden die je ondeugend vanaf de andere kant van de bar knipoogjes gaven? Gelukkig waren mijn maten en ik er. Stinkend als een lopend Eau de cologne-vat en lekker strak in ons velletje.

Wat ben ik toch ontzettend blij dat ik normale vrienden heb en een vrouw aan mijn zijde die nog steeds hetzelfde is als toen ik haar leerde kennen. Jaren en jaren geleden…toen alles nog echt Rock & Roll was…

Namens Niels,

Een fijne dag gewenst.

PS: Schat, geef mij asjeblieft een spuitje als ik ooit zo word als die nietszeggende, saaie, über-burgerlijke, lege- en irritante Gaastra-dragende reünie -bezoekende leeftijdsgenoten…
Zeker als je me ziet in die leren bootschoentjes zonder sokken. Extra dosis aub!