Ik zag van de week in het Journaal dat ze postbezorgers gaan inzetten om een oogje in het zeil te houden op straat en in buurten. Je weet wel, de postbodes die jaren geleden massaal ontslagen werden en vervolgens weer zijn aangenomen op een basis waarvoor een uitgerangeerde Pool z’n bed nog niet wil uitkomen. Deze loonslaven, vaak moedertjes en studenten, worden dus ingezet om te helpen de criminaliteit en overlast een halt toe te roepen. Ze worden op pad gestuurd met een camera om allerlei misstanden te fotograferen en door te ‘brieven’.

Overlast en misstanden waar u en ik ons ontzettend aan kunnen ergeren. Situaties die het gevoel van veiligheid geweld aan doen. Ze moeten bijvoorbeeld signaleren en melden als iemand zijn hond uitlaat en geen plastic zakjes bij zich heeft, ze bepaalde aroma’s ruiken die vrij komen bij het kweken van pretsigaretten, getuige zijn van illegale handel en wandel op staat, zien dat mensen illegaal vuilnis aan het dumpen zijn, enz, enz.

In de Metro (gratis krantje) stond een stukje over een postbezorger die zich ernstige zorgen maakte over welke kant het uitging. Hij vreest voor zijn veiligheid als hij als de goedkope “wijkklikspaan” gezien gaat worden. Ik ben het met hem eens.
Overheid, wat slaat u hier de plank ontzettend mis. Deze taak, uitgerekend deze taak, die thuis hoort bij opsporingsambtenaren, neer leggen bij mensen die hier absoluut niet op zitten te wachten, dit helemaal niet willen en vaak ook allerminst kundig zijn in zulk soort situaties.
Als we bodes dan toch extra taken gaan geven, weet ik er ook nog wel een paar. Kunnen ze ook mooi elke dag even de zwachtel van mevrouw op nummer 93 verwisselen, want op de thuiszorg wordt gekort. En neem dan direct ook even een halfje wit mee voor de meneer op nummer 51 die wat slecht te been is, want op huishoudelijke hulp wordt gekort. En als je dan toch bezig bent, vriend, haal mijn hond even op als je je rondje post doet, scheelt mij ’s middags weer een half uur.
Bezopen is het, van de ratten besnuffeld! Het heeft helemaal niets te maken met meer efficiëntie maar puur met “bezuinigingsgeil” zijn. Alles wegsaneren, wegbezuinigen, korten, graaien, heffen, nemen en pikken. Ombuigen noemen ze het.

Mijn nekharen gaan recht overeind als ik van de week, in de Tubantia, een stuk lees dat BOA’s (Bijzondere Opsporings Ambtenaren) gaan starten met bekeuren op Schoolfeestweide. Geen parkeerschijf of over tijd ? Hoppa, aan de beurt.

Natuurlijk, lekker gemakkelijk geld verdienen. Stiekem een bonnetje achter een ruitenwisser moffelen bij een auto waar niemand meer bij in de buurt is. Hier lopen de BOA’s niet aan tegen mondige burgers waar ze mee in discussie moeten. Nee, natuurlijk niet! De mensen die daar geparkeerd staan, zijn aan het werk of spekken de middenstands-kas in het centrum. Nee, de moeilijke discussies en risico’s laten we over aan Jan met de pet die de post rond brengt, zich als verklikker moet gaan gedragen, die er niet voor opgeleid is én die zwaar onderbetaald wordt. Voor een dubbeltje op de eerste rang noemen we dat.

De dure BOA’s zetten we alleen in als we geld kunnen verdienen, bonnetjes kunnen uitdelen en lekker kunnen flitsen aan de invalswegen. Het gaat hier helemaal niet om het signaleren van overlast of het terugdringen van criminaliteit. Het gaat hier gewoon om het ordinair vullen van de gemeentezakken.

Om te beginnen was het helemaal niet nodig geweest om van een deel van De Höfte een blauwe zone te maken en handhavers aan te stellen. Als bepaalde lieden zich gewoon aan gemaakte afspraken hadden gehouden was er niets aan de hand geweest. De gemeente treedt niet handhavend op tegen de eigen medewerkers die massaal, tegen eerder gemaakte afspraken in, hun bolides parkeren op het niet blauwe deel van het plein en daarmee indirect een stel BOA’s aan een baantje helpen. Dat is dus de overheid. Uw meest onbetrouwbare partner met straks in de hoofdrol: De postbode.

Namens Niels,

Een fijne dag…