Petjes en scootervolk…

Is het gebrek aan talent en visie, macht op een foute manier laten gelden, tekort aan kennis en enthousiasme, óf heeft het te maken met een bepaald verstandelijk niveau? Deze vraag stelde ik mezelf toen ik deze week las over de berichten van het zonnepark, handhaving van het éénrichtingsverkeer Molenstraat én het volgende hoofdstuk in drama roman “De verhuizing van de Lidl”.

Onze Hof ‘finest’ heeft het plan van de Lidl om te verhuizen, naar de plek waar nu de Rabobank staat, eerder al verwezen naar de prullenbak. Ze vinden dat de verkeersveiligheid in het geding zou komen omdat er geladen en gelost moet worden op de openbare weg. Nu scheelt het enorm dat we daar op dit moment totáál geen last van hebben in het centrum. Negen van de tien keer dat ik met de auto door het centrum wil, staat er wel weer zo’n kreng van veertig ton voor m’n neus, midden op de weg, met een gevaarlijk uitstekende open laadklep.

Fietsers vang ik op in m’n grill, omdat ze gedwongen worden de raarste capriolen uit te halen om er langs te komen. Ook typisch dat de gemeente nu krokodillentraantjes huilt omdat verschillende verkeersbureaus zeggen dat laden en lossen op de nieuwe locatie helemaal niet zo gevaarlijk zou zijn. Tja, dat is wat men nu noemt “onafhankelijk onderzoek”. Ik snap dat het even schrikken is, als je gewend bent je eigen bureaus in te huren en daarmee ook je eigen onderzoeksresultaten kunt “kopen”, zoals bij het drama-dossier Molenstraat. Maar het argument “verkeersveiligheid” aanhalen is de allergrootste kolder die er bestaat. Hoe noemen ze de gecreëerde kruip- en sluiproute langs de Heeckerenschool dan? En alle aartsgevaarlijke kruisingen in Goor? Krijgen die het predicaat “veilig”? De wethouder wil een ander onderzoeksbureau omdat de uitkomsten hem niet aanstaan. Er bestaan twee woorden die dat gedrag het beste omschrijven; ongeloofwaardig en hautain. Zorg eerst maar eens dat je je eigen prullen voor elkaar hebt, voordat je een ander de les leest. Het regelen van een voorbereidingsbesluit bijvoorbeeld.

Een andere zaak verdient ook geen schoonheidsprijs. Er had veel gedonder voorkomen kunnen worden door in te gaan op het aanbod van een boer om grond te ruilen voor de aanleg van het zonnepark bij woonwijk Heeckeren. Hadden ze dat nu maar gedaan, was er ook geen protest van de buurt geweest. Iedereen blij. Maar nee hoor, niets van dat alles. De aanbesteding was al gestart en daarmee stopt blijkbaar al het denken. Ongelofelijk, je zou toch vermoeden dat mensen iets leren van zaken uit het verleden zoals bijvoorbeeld bij dat geheister rondom die foeilelijke windmolens? Dat noem ik pas “onzalige plannen” meneer de wethoudert.

Wat ik dan weer wel een mooi initiatief vond, en ook helemaal van deze tijd, zijn de te realiseren “belevingspleinen”. Prettig om te lezen dat we binnenkort gebruik kunnen maken van een openbaar WiFi-netwerk in ons stadshart. Ik vraag me alleen wel af wie daar gebruik van gaan maken. Waarschijnlijk drommen aan “petjes- en scootervolk” en koffie-leutjes die nu bij de supermarkten niet weg te slaan zijn bij de gratis koffiecorners. Zou de initiatiefnemer het zich realiseren hiermee een hangplek te creëren, midden in het centrum? Naast een WiFi-signaal moeten er ook zonnepanelen komen om elektrische fietsen op te laden. Laten we God danken op onze blote knietjes. Ze hadden ook kunnen kiezen voor een grote windmolen. Je weet het maar nooit in Goor.

Namens Niels uut Goor,

een fijne dag…