Afgelopen weekend ben ik naar Spanje afgereisd om het grote geheim van Sinterklaas voor eens en voor altijd te ontrafelen. Waar komt de jaarlijkse opstand tegen de goedheiligman en zijn commercieel medewerkers nu precies vandaan? Omdat ik uiteraard tot de echte kern van de problematiek wilde doordringen, moest ik gaan naar de plek waar ook de echte opstandelingen wonen, waar vrijheidsstrijders hun residentie hebben en waar de mensen nog echt het geloof hebben. Waar kun je dan beter naar toe gaan dan naar Catalonië, Barcelona wel te verstaan. Catalonië, het land van Puigdemont, nationale vlaggen, place de Catalunya, Las Ramblas en overal waar je kijkt het woord “Si” op posters en vlaggen.
Op mijn zoektocht naar Klaas heb ik bij verschillende woningen aangebeld waar ik een vlag met het woord “Si” zag hangen. “Si” zou daar waarschijnlijk wel de afkorting zijn voor “Sinterklaas”, dus het proberen waard. Vooral bij anti kraakpandjes ging ik graag even kijken. In Goor verblijft Sinterklaas immers ook jaarlijks in een leegstaand kraakpand, dus waarom zou hij het hier in Spanje beter hebben? Behalve dan Joop ter Haar, voormalig directeur van de OAD, tegen te zijn gekomen in z’n vervallen ruïne en Sylvana Simons tegen het lijf te zijn gelopen op Las Ramblas, geen spoor van onze kindervriend en pepernoten strooiers.
Ik vroeg aan Joop of hij mij verder kon helpen. Joop gelooft zelf namelijk nog heilig in Sinterklaas en had op zijn verlanglijstje een paar slordige tientallen miljoenen euro’s gezet. Sinterklaas had hem waarachtig een bericht terug gestuurd. Met prachtige sierletters, zoals alleen Sinterklaas ze kan schrijven, stond te lezen: “Je denkt toch zeker niet dat ik een bank ben?” Joop was verontwaardigt en stook dat ook niet bepaald onder stoelen of banken. Toen ik me daar maar snel uit de voeten maakte, hoorde ik hem nog tieren over rechtszaken aanspannen, advocaten en dat hij het niet eerlijk vond.
Sylvana liep ik bijna omver op Las Ramblas. Ik herkende haar eerst helemaal niet want ze was incognito. Ik vroeg of ze niet kon uitkijken waar ze liep? “Heb je iets tegen mensen met een visuele handicap”, vroeg ze mij? Nee hoor, niet bepaald, maar iedereen loopt rechts en jij links. “Wat heb jij tegen linkshandige mensen”, was haar volgende vraag. Nou, eigenlijk ook niets maar ze hebben hier van die witte voetstapjes op de straat gemaakt zodat je precies weet waar je moet lopen. “Ik weiger om op die witte stapjes te lopen, ik zoek de zwarte!”, zei ze lichtelijk geïrriteerd.
Oké, sorry, ik wist niet dat je direct zo aangebrand werd Sylvi! “Aangebrand! Wat wil je daarmee zeggen, papperig blank mannetje!” Nou, nou, nou…mea culpa hoor. Ik wil het goed maken. Ga met me mee voor een kop koffie bij Satan’s coffee corner. Van mijn Goorse vriend, en barista Niels, gehoord dat het daar heerlijk is. Hoe drink jij je koffie Syl? Ik drink hem altijd zw…. euhh zonder iets erin.
Sylli wou niet met me mee en verafschuwde mij omdat ik op zoek was naar iets wat zij zag als onderdrukking en slavernij. Nou, dan moet je het zelf maar weten klein oproerstokertje van me. Kijk je uit met oversteken schat? Die bestelbusjes rijden hier als gekken.
Zondagavond laat, kwam ik weer thuis in mijn mooie Goor. Sinterklaas en zijn Pieten heb ik niet gevonden. Het is nep. Het is niet echt. Het is iets waar miljoenen kinderen jaarlijks naar uit kijken. Waar wij in december de wereld even iets mooier maken voor degene die ons het meest lief zijn.
Het verhaal van Sinterklaas en Zwarte Piet heb ik daarentegen wel gevonden. Het zit in ons hart, in onze liefde voor cultuur en gewoonten. Wat ben ik blij dat dat nog wél bestaat!
Namens Niels,
een fijne dag…