Doar buw dan wier…

We schrijven 16 januari 2018. Waarschijnlijk zullen nu zo ongeveer de eerste goede voornemens wel gestrand zijn in oude gewoonten en sleur. De sportscholen lachen in hun vuistje, want alle extra leden die na de jaarwisseling zijn binnen geharkt, zitten minimaal een paar maandjes vast aan hun bewegings-contractje. Ik moest zelf ook even weer kijken wat ik had opgeschreven wat mijn eigen goede voornemens waren. Goede voornemens stellen is niet zo moeilijk, maar ze ook daadwerkelijk uitvoeren is toch echt wel een tweede. Leg daarom de lat niet al te hoog, je moet er wel onder door kunnen.

Het valt allemaal niet mee als je slaaf bent van slechte gewoonten en de ruggengraat hebt van een octopus als het aankomt op die slechte gewoonten af te zweren. “Ik mag ook helemaal niets!”, klink het dan ook vaak sinds 1 januari in huize Kremers. Mijn betere helft, die het allemaal natuurlijk wel weer eens kan volhouden met haar ijzeren willetje, zegt dan: “Je hebt het allemaal al te vaak en te veel gedaan, je hebt het al driedubbel op” en schuift het bakje wortels op een bedje van sla mijn richting uit. Ik weet echt niet hoe lang ik dit ga volhouden hoor. Ben toch geen konijn…Nee, klink het met een lacherig ondertoontje…meer een hamster! Bedankt, waarvan acte.

Gezondheid. Er is in onze Hof een boel over te doen. Jarenlange vervuiling van de grootse sluipmoordenaar aller tijden, houdt de gemoederen nog steeds bezig. Half Goor lijkt wel een asbestsaneringsbouwput. Vele kubieke meters vervuilde asbestgrond wordt afgegraven en vervangen door schone bodem. Afgezet met geel zwarte linten zijn maanmannetjes aan het werk met het gevaarlijke goedje. Als je te dicht bij komt, klink een fluitje en word je vriendelijk verzocht niet zo dicht in de buurt te staan. Ik moest toen denken aan de zaterdagen dat ik als jongetje op de boer hielp. Hoeveel van die golfplaten heb ik wel niet “kort” gereden met de trekker in de gaten van het pad naar de boerderij. Hoe vaak stond mijn oma de overall niet uit te kloppen van mijn opa die in die verdomde fabriek aan het kanaal werkte. Ik zie de stofwolken die daar vanaf kwamen nog zo voor me. Het behoeft volgens mij geen nadere uitleg waar de beste man, veel te vroeg, aan is overleden. Waar heel zijn ploeg trouwens aan is overleden, zonder uitzondering.

Alles voor de volksgezondheid zegt onze gemeente. Zelfs als er honderd jaren oude eiken tegen de vlakte moeten. Alles voor onze veiligheid en gezondheid. Geld speelt hierbij geen rol klinkt het vanaf de Höfte. Zal mij eens benieuwen of ze dezelfde mate van vasthoudendheid en strijdlust tonen als het gaat over het voorgenomen vertrek van Ziekenhuis Groep Twente uit de Oliphant. Alles voor onze gezondheid? Niets te gek voor onze veiligheid toch… Ongeacht de kosten hoor ik zeggen…

Noh, doar buw dan wier en ik wense iedereen een gezond en veilig 2018…ongeacht wat ut kost…

Namens Niels,

een fijne dag…