Op gezette tijden klimt Carel Groothengel in de pen om zijn licht te laten schijnen op de lokale politiek. Bij deze uitgave stelt hij zich af wie er zwakker is? De raad of de wethouder. Lees hieronder zijn relaas.

Zwakke Raad of zwakke wethouder?

Op maandag 29 januari doet wethouder Scholten in een regionale krant een aantal uitspraken over de noodzaak om te beschikken over stevige bestuurders die, daar komt het zo’n beetje op neer, de rug recht zouden moeten houden ook als de gemeenteraad iets per se niet wil. Het is een relevant onderwerp want het gaat over het vraagstuk van de verduurzaming van onze samenleving en daarmee verband houdend het verzet in onze samenleving tegen windmolens.

Anders dan dat wethouder Scholten in de Raad doet voorkomen blijkt hij voorstander te zijn van windmolens in de Hof van Twente. Het is op zijn minst wat vreemd dat Scholten in de krant iets anders uitdraagt dan dat hij als collegelid in de Raad doet. Het is echter nog veel vreemder hoe krom hij redeneert in het bedoelde artikel. In het artikel wordt uitgegaan dat we steviger bestuurders nodig hebben die niet bij elke windvlaag bakzeil halen bijvoorbeeld als het om duurzaamheid gaat.

Redenering daarbij is niemand wil een windmolen in zijn achtertuin maar ze moeten er wel komen anders gaat het verkeerd met deze wereld. Bestuurders zoals Scholten zelf zouden volgens die redenering het lef moeten hebben om omwille van het voortbestaan van onze aarde weerstand te bieden tegen raadsleden die zich, laten we het zo zeggen, laten leiden door de eerste de beste inwoner die in zijn of haar uitzicht wordt belemmerd door zo’n windmolen.

Scholten geeft aan het volledig eens te zijn met die redenering. Als de Raad zwakke knieën heeft moet een wethouder door durven pakken als het om zulke wezenlijke dingen des levens gaat. Maar dan volgt een onnavolgbare redenering waarbij Scholten weliswaar aangeeft het eens te zijn met dat uitgangspunt maar vervolgens stelt dat dat niet mogelijk is omdat je dan als wethouder ‘”een motie van wantrouwen” aan je broek krijgt en in zo’n geval zo weg bent. Ja inderdaad, zo vervolgt hij “wat we nodig hebben is daadkrachtige raadsleden”. Het is ongelofelijk maar het staat er echt. In de Hof van Twente was er een overgrote meerderheid in de Raad voor een windmolen op het industrieterrein Zenkeldamshoek. Allemaal dus van die gedroomde krachtdadige raadsleden die Harry Scholten zo graag in zijn Raad ziet. In de Hof van Twente behoorde ook zijn eigen CDA-fractie tot het gewenste dreamteam en stond er een heuse windmolen in het Collegeprogramma van CDA/VVD.

Maar door een zeer gering aantal CDA-prominenten in Ambt Delden besloot de fractie van de heer Scholten de stekker uit deze windmolen te trekken. En Harry Scholten die hielt zijn mond en deed werkelijk niets om zich als krachtdadig bestuurder in te zetten voor de spreekwoordelijke toekomst van onze wereld. In de geschiedenis van de gemeente Hof van Twente is slechts een keer een motie van wantrouwen ingediend.

Die was overigens niet eens zozeer gericht tegen een wethouder maar kwam voort uit de weigering van het College om openbare stukken beschikbaar te stellen aan een politieke partij die daar om vroeg. Een CDA-fractie die niet overstag gaat als de wethouder met aftreden dreigt moet in de Hof van Twente nog worden uitgevonden. Het is aan de lezer of we in de Hof van Twente te maken hebben met zwakke CDA-raadsleden, met een zwakke CDA-wethouder of dat voor beide de titel zwakjes geldt. Netjes is het in ieder geval niet om in een krantenartikel zonder man of paard te noemen te spreken over zwakke raadsleden in onze Raad. Om misverstanden te voorkomen noem ik voor de volledigheid toch maar even zowel man als paard.

Dat Harry Scholten vaker een oprisping heeft die stevig moet lijken, blijkt o.a. uit zijn uitspraak gedaan tijdens de ondernemersdemonstratie over de Molenstraat. Uit betrouwbare bron heb ik gehoord dat hij tijdens die demonstratie de opmerking gemaakt had dat hij jaloers was op Poetin. Die kon in elk geval in zijn eentje besluiten nemen. Ik hoef het dan al helemaal niet te hebben over de 94 eiken aan de Gondalaan, Haaksbergerweg en de Oude Haaksbergerweg.

Carel Groothengel, volger van raadsvergaderingen