De week begon zoals iedere week vol hectiek. Het relaxte van het weekend zit erop en er moet gewerkt worden. Voor de kleine telg begint een nieuwe week van leren en vormen. Tijdens het ontbijt om 07.00 uur altijd hetzelfde liedje. “Schiet eens op met dat broodje waar je al een kwartier, als een herkauwende koe, op zit te knagen. Nee, je krijgt ‘s ochtends geen roze koek of kindercola. Probeer eens zelf je broodje te smeren voor tussen de middag, je hebt toch niets aan je handjes of wel?” “Pap, ik kan zeker vanmiddag wéér niet afspreken om te spelen met een vriendinnetje omdat jij druk bent?”
‘s Middags moet ik opschieten om op tijd bij de BSO te zijn. Ik moet nog snel even langs de winkel, want de koelkast was vanmorgen leeg en die zal zich wel niet uit zichzelf aangevuld hebben. Vanavond maar vlot iets makkelijks in elkaar prutsen, morgen kook ik wel weer gezonder. Weet je wat? Er ligt ook nog wel iets in de vriezer. Ondertussen doet mijn dochter verwoede pogingen om mij te vertellen wat ze vandaag allemaal gedaan heeft, wat ze geleerd heeft én welke grapjes er gemaakt zijn in de klas. Dat de juffrouw ook nog een beetje boos was, omdat ze te veel aan het “klessebessen” waren en dat ze een super vet spel gedaan hadden met gym, iets met apenklooien of zo. “Ik heb mijn zwemtas vergeten op school. Hij hangt nog aan mijn kapstokje, gemerkt met een sticker met een roze paard. Ik hou van paarden hè papa…”
“Potverdorie, je moet die natte zooi niet vergeten. Weet je hoe dat morgen ruikt? snauw ik haar toe. Nu snap ik ook wel waarom badmeester Herman jullie “FC Prut” noemt. De kleine donder kijkt mij ondeugend aan en loopt richting het speeltuintje met haar vriendinnetje van de overkant. Ik hoor haar nog vaag iets zeggen van: “Lekker voor je, boeien…” Daar zal ik haar straks nog eens even over aanspreken, brutaaltje.
Een spoorwegovergang komt in zicht. Kindjes in een grote bakfiets. Lachend en zingend, want ze gaan naar school. Ze gaan leren lezen en apenklooien en gaan vandaag giechelen om grappige uitspraken van hun badmeester. Ze gaan vandaag ervaringen op doen om vanavond te vertellen aan hun papa. Papa, die altijd druk is en steeds maar met een half oor luistert en boos wordt om natte zwemspullen. Een papa die soms te veel aan z’n hoofd heeft waardoor het vanmiddag niet zo goed uit komt om een vriendinnetje mee te nemen voor spelen. Er gaat iets vreselijk mis. Een klap…en toen werd het stil… Mijn maag draait om, ik word er misselijk van.
Wat besteed ik toch eigenlijk veel tijd aan onbelangrijke dingen, terwijl het meest belangrijke wat ik heb, mij daar elke dag op probeert te wijzen…Op haar eigen lieve kleine meisjes-manier.
Namens Niels een fijne dag,
Met liefde, want dát is uiteindelijk het enige wat overblijft…