Praten en niks zeggen…

We zijn tegen een Lidl in de Kerkstraat. We zijn tegen zonnepark Waterlanden en enkelen ook tegen het Paasvuur op een mooie nieuwe locatie. Verder hebben we vooral kritiek op harde werkers die dag en nacht geprobeerd hebben ons te kunnen laten genieten van schaatspret op de ijsbaan…en oh ja, het riekt ook naar de misdaad dat er maar 50 Goorsen mogen afreizen naar het televisieprogramma van de Postcodeloterij.

Verder kunnen we verjaardags-avonden vol lullen met discussies of de ondernemer van het jaar een terechte winnaar is en waarom die ‘oude knarren’ weer acte de présence moeten geven tijdens de Schoolfeest- seniorenmiddag, terwijl er zo veel jong talent is.

Ik vind het gedram en gezeur van niks. Prima toch dat de Lidl zich ergens anders wil vestigen? Komt er misschien ook een keer verandering in de levensgevaarlijke kruisingen en verkeerssituaties in Goor. Ik ben juist blij dat er mensen zijn die hun nek uitsteken voor een traditioneel vreugdevuur met Pasen en wat mij betreft niets anders dan lof voor de vrijwilligers van de ijsbaan die hun stinkende best hebben gedaan toen wij ’s nachts op één oor lagen. Het mocht helaas niet zo zijn.

En dan dat zonnepark. Willen we milieubewuster worden of niet? Willen we van die stinkende en vervuilende fossiele brandstof af of laten we onze mede-Nederlanders in Groningen gewoon lekker doorstuiteren in hun bed en doodsangsten uitstaan? En tot slot de oude band “TSM” op de seniorenmiddag. Prachtig toch, ik hou d’r van en ik denk de bezoekers van die middag ook.

Weet u waar ik verjaardags-avonden mee vol kan lullen? Waar ik spontaan eczeem van krijg? Waar jeuk van ontstaat op plekken waar ik niet bij kan? Dat is wanneer ik filmpjes voorbij zie komen van tuig wat een jongen in elkaar aan het slaan is en waarbij omstanders in plaats van ingrijpen, filmpjes zitten te maken. Randdebielen zijn het!

Dat ik een halve gare, onder invloed verkerende stumper, vier agenten te lijf zie gaan en ondertussen ook nog wat voorbij komende auto’s aan het vernielen is. Op zulk soort momenten mis ik echt een Nederlandse Trump. Iemand die opstaat en zegt dat dit niet kan en ook eens iets gaat doen in plaats van heel veel praten maar eigenlijk niets zeggen. Ik vraag me af waar politici dat leren; heel veel praten maar nooit een duidelijk antwoord geven. Dat is nu precies waarom het vertrouwen in deze minkukels historisch laag is. Niet omdat we het zo slecht hebben, maar omdat ze simpelweg niet te vertrouwen zijn.

Als ik me als “overheid” zou gedragen in mijn relatie, zou het feestje niet lang duren en kwam ik kniezend alleen te zitten met het etiket onbetrouwbare oplichter en bipolair gestoorde narcist. Vraag het maar eens aan die militairen die leukemie hebben gekregen van de burn-pits in Afghanistan. Het Ministerie van Oorlog heeft het woordenspel-kunstje goed afgekeken van de grote baas en leert snel, zag ik van de week in het journaal…oei oei…

Namens Niels,

een fijne dag…