Vaste brievenschrijver Carel Groothengel (foto) overweegt naar de rechter te stappen om de rechtsgeldigheid van de kapvergunning die is afgegeven voor een aantal monumentale bomen in de Gondalaan en Haaksbergerweg, te toetsen. Wethouder Scholten, die de vergunning afdwong, kreeg na het bezwaar van Groothengel gelijk van de bezwarencommissie maar daaraan zitten volgens Groothengel veel haken en ogen. Hij stuurde omtrent dat onderwerp een schrijven naar onze redactie. Deze is hieronder te lezen.

Wethouder Scholten juicht dat het College gelijk krijgt als het om het afgeven van een kapvergunning voor de monumentale bomen in Goor gaat. Dat hij gelijk krijgt is alleen maar een klein beetje waar want voor de rest maakt de bezwaarschriftencommissie gehakt van de besluiten van deze wethouder.

Om het maar eens in gewoner mensentaal te vertalen schrijft de bezwaarschiftencommissie eigenlijk dat ze niets ander kan doen dan de wethouder gelijk te geven. Dat de commissie een paar keer heeft moeten lezen en intern discussie heeft gevoerd over de inhoud van het besluit noemt de wethouder niet. Eigenlijk zegt de commissie dat ze geen touw konden vastknopen aan het besluit van wethouder Scholten. Maar uiteindelijk komt men tot de conclusie dat de commissie moet vaststellen dat het toch om een besluit gaat dat rechtsgeldig is. Ook gaat de commissie in op het advies dat de wethouder moet vragen aan de bomencommissie. Dat is niet gedaan maar juridisch gezien, zegt de commissie, moeten we wel vaststellen dat daardoor het besluit wel rechtsgeldig is.

Zie hier een botsing tussen de juridische kant van de zaak die besluiten officieel goed verklaard terwijl er gespeeld is met de feiten. Vrij vertaald komt het erop neer dat de gemeente een besluit heeft genomen waar zelfs de deskundigen nog eens drie keer goed over moeten nadenken voordat ze begrijpen wat de wethouder precies bedoeld heeft. Ook is de wethouder weliswaar door de raad verplicht om, voordat hij een besluit neemt, advies te vragen aan de bomencommissie maar als hij dat niet doet dan is het besluit om te kappen toch rechtsgeldig. Anders gezegd als een wethouder zich niets aantrekt van de verplichtingen die hij heeft en gewoon maar wat beslist dan geldt zo’n besluit wel. Dat dat zo is komt omdat rechters willen voorkomen dat er onzekerheid ontstaat in dit soort situaties.

Een wethouder die blij is met een besluit waar vrijwel geen inwoner iets van snapt en ook nog een keer een regel aan zijn laars lapt en dan toch in de krant juicht dat hij gelijk heeft, moet eigenlijk gewoon iets anders gaan doen. Wethouders zijn er voor de inwoners van hun gemeenten en niet voor spelletjes waarvan niemand ook maar iets kan snappen. Ook echt niet iets om trots op te zijn.

Ik denk dat ik bij de rechtbank zal proberen om het ongelijk van de wethouder aan te tonen. Verder zal een ieder in het vervolg de stukken van de gemeente goed moeten lezen om te bezien of er niet weer zulke idiote niet transparante constructies worden gemaakt. Het verplicht je haast om in het vervolg direct bezwaar aan te tekenen tegen dit soort omgevingsvergunningen. Ik roep de politiek in elk geval op om het College te verplichten om dit soort constructies niet meer toe te passen. (over transparantie gesproken).

Carel Groothengel,
Bezorgd over de bomen in Goor en de rest van de Hof van Twente