Jaren geleden heb ik zo´n sticker op mijn brievenbus geplakt met de tekst: “Nee/nee, geen reclame en ongeadresseerd drukwerk”. Dit omdat alle folders en andere meuk regelrecht in de oud papier bak verdwenen en omdat mijn gang er na een dag werken uit zag als een confettifabriek na Carnaval. Op de één of andere manier kan ik onze bulldog niet afleren om met z’n messcherpe tandjes van de post af te blijven.
Naast zo’n nee/nee sticker op m’n voordeur sta ik ook in het bel-me-niet-register en kleven er nog een paar stickertjes meer op m’n deur. Een kleine greep uit mijn assortiment: “Géén colporteurs”, “Géén verkopers of geloofsovertuigers”, ik heb daar zelf onder geschreven: “ik weet zelf de weg”. “Géén collectes”, met m’n eigen tekst: “ik geef op mijn eigen manier”. Daarnaast ben ik zelf actief bezig om minder post te ontvangen. Zo stuur ik elk jaar een brief naar de Belastingdienst met de vraag of ze me kunnen vergeten en te stoppen met brieven sturen die geen aanhef hebben en beginnen met “u moet”. In één geval kreeg ik een antwoord terug: “We zijn geen Google” met de vriendelijke groeten van De Inspecteur. Het jaar erop kreeg ik een belastingcontrole bij mijn eigen bedrijfje. Tja, van een grote bek hebben krijg je soms grote blaren om op te zitten.
De belastingcontroleur kwam binnen en vroeg direct naar de boeken. Terwijl hij een beetje door de BTW aangiften aan het bladeren was vroeg hij mij: “Meneer Kremers, wat vindt u eigenlijk van belasting betalen?” Die vraag was natuurlijk als koren op mijn molen. Nou beste man, dat zal ik u eens vertellen. Als het op belasting betalen aankomt heb ik twee spelregels. Ten eerste, als rechtschapen burger is het je morele plicht belasting te ontwijken waar men kan. Als tweede, niemand hoeft vrijwillig actief mee te werken aan stelselmatige afpersing en onderdrukking. Zin in een kopje koffie meneer de controleur? Hij keek me huiverig aan en vroeg of ik er cyaankali in had gedaan in plaats van suiker. Wees niet bevreesd, in tegenstelling tot uw bedrijf weet ik wanneer ik moet stoppen en laat mensen graag in leven. Ik zou nooit een ander aandoen wat ik zelf ook niet aangedaan wil krijgen, zou u zich ook eens in moeten verdiepen.
De komma-neuker sloeg de boeken dicht: “Uw administratie klopt als een bus en ik zie geen aanleiding om verder onderzoek te doen. Leuker kunnen we het niet maken en belasting betalen geldt voor iedereen”.
Ik heb nog één vraag aan u, zei ik toen hij weer bij de voordeur stond om te vertrekken. Ziet u die sticker van geen ongeadresseerd drukwerk? Vindt u dat dat ook voor iedereen geldt? Natuurlijk riep de controleur!
Wilt u dan op uw terugweg eens aankloppen bij Provinciale Staten in Zwolle dat ze die ongeadresseerde kieslijst en andere troep de volgende keer bij zich houden, met de vriendelijke groeten van De Niels.
Namens Niels, een fijne dag…