Hij is immer kritisch en een trouw volger van de gemeente-politiek. Carel Groothengel is weer eens in de pen geklommen om de mensen in ’t Twentse Haagje van zijn visie te voorzien.
Jesse Klaver heeft gelijk maar GL-lokaal snapt het niet
Sinds de afgelopen raadsverkiezingen is de oppositie morsdood in onze gemeente. Voor die verkiezingen slaagden de gezamenlijke oppositiepartijen er, dankzij de opstelling van Burgemeester en Wethouders, heel goed in om successen te boeken. Vorig jaar gebeurde dat voor de laatste keer.
Dat dat zo is was vooral bij de behandeling van de kadernota in juli kraakhelder. De oppositie buitelde over elkaar heen in verwijten en van politiek was nauwelijks meer sprake. Reden was dat de PvdA “heulde met de vijand” zoals dat ook al was gebeurd bij het financieren van de verkeersmaatregelen voor Markelo. Dat bij dat onderwerp de PvdA de lijm was tussen de verschillende opvattingen binnen de coalitie zelf doet er dan niet zoveel toe. Liever je profileren dan iets voor elkaar krijgen lijkt dan het belangrijkste doel. Ook in dat geval werd een meerderheid gevonden door een compromis tussen CDA, VVD en de PvdA.
Dat gebeurde dus ook bij de kadernota. De PvdA wilde nog niet bezuinigen. Het CDA en de VVD vonden dat daar niet aan te ontkomen was maar de PvdA kwam met een oplossing die de beide coalitiepartijen wel zagen zitten. De coalitie, dankzij de PvdA, uit de brand en de PvdA gelukkig omdat bezuinigingen voorlopig deels kunnen worden voorkomen en met een slimme truc het geld voor duurzaamheid beschikbaar blijft. Het voorstel van de PvdA is haast te simpel om te geloven en het lijkt of vooral D66 en de SP daarin blijven hangen. Het debat in de raad had vooral voor de oppositiepartijen D66, SP en Groen Links een vernietigende uitwerking.
Daar waar men vooral de PvdA flink de oren had willen wassen koos die partij zelf voor de aanval om te voorkomen dat de volledige oppositie zoals bij Markelo het geval was, de aanval zou kunnen openen. Dat had een nogal ontnuchterende uitwerking want wat duidelijk werd is dat SP, GL en D66 zelf geen oplossingen hadden en bovendien niet gezamenlijk optraden. Wat ook opviel is dat GB slim genoeg was om deze confrontatie uit de weg te gaan. De andere partijen vielen zogezegd in het eigen mes en dat leidde tot grote woede in de richting van de Partij van de Arbeid. Waarom precies is niet duidelijk. Argumenten tegen de door de PvdA aangedragen oplossingen had men niet en het mooie van het voorstel van de PvdA werd precies voorkomen wat de andere oppositiepartijen ook niet wilden namelijk bezuinigen op de zorg voordat we weten hoe groot het tekort eigenlijk is. Het enige verwijt dat je de PvdA zou kunnen maken is dat ze wel erg weinig terugkrijgen van de coalitiepartijen voor hun bijdrage. De diepere achtergrond van dit geheel is het Calimero-gevoel bij de kleinere partijen in de Raad. Men is aan de ene kant afhankelijk van de leidende rol van de PvdA maar dat leidt tot Calimero-gevoelens. Die gevoelens zijn er altijd al maar vooral na de afgelopen gemeenteraadsverkiezingen niet meer overbrugbaar zo lijkt het.
In die situatie kiest de PvdA eieren voor haar geld en zoekt een compromis met “de andere kant”. Klopt mijn theorie volgens u niet dan zou u voor de lol eens moeten horen wat SP, D66 en GL van dit stukje vinden. De reacties liggen in de lijn van deze analyse.
De eerste reactie was er al voor de raadsvergadering van 24 september Ik verwijs u maar even naar de tweet van Herman Kalter d.d. 24 september https://twitter.com/hermankalter/status/1176537780907913216
Carel Groothengel, volger van raadsvergaderingen