Bieb wegbezuinigd. Muziekschool uitgekleed. Zwembad sluit. Het wordt tijd voor maatregelen in het Goorse. En die komen er. Te beginnen met een stadsraad. Om de invloed bij het Hofbestuur te vergroten. Maar als we het initiatief bij mijnheer Jochems en mijnheer Rikkert laten, dan voorspel ik een tijger met kukidentgebit. Een goed gekapte leeuw met gepolijste nageltjes. Daarom wat hulp van mijn kant bij de profielschets voor de toekomstige leden van die raad. Want als de Markeloërs zich al met nepbommen bij het gemeentehuis melden, dan moeten wij ook passende maatregelen nemen.
Hoe willen we onze invloed uitbreiden? Of beter geschreven: wie is onze tegenstander? Dat zijn vooral boeren. En die hebben een lastige eigenschap: ze zijn doortrapt. Nietsontziend ook. Kunnen mijnheer Jochems en mijnheer Rikkert daar tegenop? Ik vrees het ergste. Goor Collectief-voorman Roel Jochems is een heel vriendelijke man, prima uithangbord voor de Goorse ondernemers. Maar als mevrouw Jochems zegt dat Roeltje om zes uur moet eten, dan zit Roeltje om kwart voor zes klaar met een servet op schoot en bestek in de knuistjes. En CDA-politicus Eric Rikkert is ook voorzitter van de tennisclub. U weet wel, de sport die meteen wordt stilgelegd bij een paar drupjes regen. Een tintverschuiving op de buienradar is al voldoende om de kornuiten van Rikkert naar binnen te jagen. Kijk, dan komt Bentelo met deugdelijker materiaal: een knecht die met blote handen giertanks leeg schraapt en maisvelden weghakt. Of de struise meid uit Stokkum die geblinddoekt een koe kalvert en tegelijkertijd een tweeling aan de borsten legt. Ik zeg: game, set en match voor de boeren.
Aan welke criteria moeten onze guerillastrijders dan voldoen? Laten we eens beginnen met een strafblad. Ik snap ook wel dat we geen moordenaars of serieverkrachters in de strijd kunnen gooien. Alhoewel? Dan zouden die keuterboertjes aan de andere kant van de tafel wel anders piepen. Maar goed, we doen het voor lichte vergrijpen. Belastingontduiking. Een ongewenst intimiteitje, dat werk. Er moeten streken inzitten. 2e criteria: minimaal twee keer gescheiden. Want: op de bodem hebben gelegen en weer omhoog zijn geklauterd. 3e criteria: een zogeheten vrij beroep. Het liefst marktkoopman. Of oud ijzer handelaar. Want hun stelregel is: elk dubbeltje is er één en dat verdwijnt in mijn zak. Ook vrouwen met een decolleté als een oneindig ravijn zijn van harte welkom.
Mijn punt zal duidelijk zijn. Doortrapte boeren moeten we bestrijden met slinks- en sluwheid. De spelregels zijn niet heilig. Onze toekomst wel. Ik hoop dat mijnheer Jochems en mijnheer Rikkert dat ook beseffen.
Bert Schabbink
