Een drukke avond voor burgemeester Ellen Nauta, maar wel één met een feestelijk karakter. Uniek ook, want hoe vaak zijn er in één plaats op dezelfde dag twee echtparen precies zestig jaar geleden getrouwd? In Goor dus, waar zowel het echtpaar Hazenkamp-Oplaat als het echtpaar Janssen-Endeman gisteren hun diamanten bruiloft vierden. En daar horen bloemen en een bezoek van burgermoeder Ellen Nauta bij, die gastvrij werden ontvangen in het bijzijn van familie. Een dubbel diamanten huwelijk, waarbij verhalen werden opgehaald over in totaal 120 huwelijksjaren, Nederlands-Indië, heel veel voetbal én de geheimen van een goed huwelijk.
Burgemeester Nauta met het echtpaar Janssen-Endeman
Hendrik-Jan Hazenkamp en Hendrika-Johanna Oplaat leerden elkaar kennen bij de Ster, op een dansavond. Maar een echte relatie moest nog even wachten. Drie jaar zelfs, want Hendrik-Jan moest naar Nederlands-Indië, zoals bijna alle jongens van zijn leeftijd destijds: “Daar zat ik vanaf november 1946, bij de infanterie en stormtroepen. Ik heb er veel meegemaakt ja. Na drie jaar kwam ik weer thuis.” De ras-Hectoriaan (Hendrik-Jan is al 72 jaar lid van de groen-witten en werd twee jaar geleden onderscheiden) ging na zijn Indië-tijd aan de slag bij onder meer de Twentse Stoomblekerij en als schilder bij Holland Signaal. “Op mijn zestigste ging ik met de VUT, genieten na al dat werk. Ik ben al op mijn veertiende aan de slag gegaan, bij de houtzagerij aan de Laarstraat. In die tijd ging dat zo.”
Hendrika-Johanna zorgde in die tijd voor de kinderen, die nog altijd dicht in de buurt wonen van hun woning aan de Markeloseweg, waar het echtpaar al sinds 1956 woont. Beiden kijken ze nog trouw elk weekend naar het voetbal. FC Twente speelt op het moment van het bezoek van de burgemeester en de tv staat aan. De 0-0 stand valt een beetje tegen, maar tijdens het kampioenschap in 2010 hebben ze ‘met z’n allen staan springen in de achtertuin‘, vertelt zijn zoon. “Ik weet niet alle namen van de spelers meer hoor”, zegt Hendrik-Jan. “Dat verandert zo vaak, maar de meeste uitslagen weet ik wel.” Ook de verrichtingen van zijn club Hector probeert hij nog wekelijks te volgen: “Maar verder dan het tweede elftal ben ik nooit gekomen hoor. Mijn broer wel, heeft nog bij Phenix gespeeld.”
Het echtpaar Hazenkamp-Oplaat voor de boog ter ere van hun diamanten huwelijk
Burgemeester Nauta moet weer verder. Op het Reef wacht het tweede bosje bloemen, ditmaal voor het echtpaar , die op exact dezelfde datum in het huwelijk traden. Gerda doet zelf de deur open en verwelkomt het bezoek. Ze is nog goed ter been, wat al gauw naar voren komt als blijkt dat ze nog elke week mee helpt met het schoonmaken van de kantine bij GFC. “Dat is echt haar hobby”, zegt man Johan. En inderdaad, ook in de woning van het echtpaar ligt alles er meer dan keurig bij. Waar we een uurtje eerder nog bij een echte Hector-familie zaten, is hier GFC het thema. Gerda doet nog vrijwilligerswerk bij de vereniging, Johan was vroeger de lijnentrekker op het veld én jarenlang bestuurder van het platform van de voetbalclub in de Allegorische Optocht. In het dagelijks leven was hij werkzaam bij garage Ruesink, op loopafstand van hun toenmalige huis aan de Dr. Schaepmanstraat Ze leerden elkaar kennen via gezamelijke vrienden. Gerda was destijds nog 17, Johan al 24. “Mijn moeder vroeg zich af wat ik met zo’n oude man moest”, vertelt Gerda. “Maar ik was 17, ik wist nog niks. Toen we gingen trouwen woonden we allebei nog thuis, want je kreeg pas een huis als je getrouwd was. Ik wilde wel trouwen voordat Johan dertig was, anders stond dat zo raar in de krant.” zegt ze. “Dat je daar aan denkt zeg”, antwoordt haar zoon Jan direct. Uiteindelijk was Gerda 21 toen ze in het huwelijk trad met Johan, die inmiddels 28 was. Ook hij is destijds uitgezonden naar Nederlands-Indië en kent Hendrik-Jan Hazenkamp van het bezoek eerder op de avond: “Ik zat op Java, Hendrik-Jan aan de andere kant van het land”, zegt hij. Hendrik-Jan begon er eerder op de avond al over: “Iemand zei eens tegen mij dat we elkaar moesten opzoeken in Indië. Maar dat kon toch helemaal niet, veel te groot.”
Om het toeval compleet te maken vieren beide families aankomende zaterdag het feest in zalencentrum de Bebsel. De familie Hazenkamp-Oplaat in de voorzaal, de familie Janssen-Endeman aan de achterkant van de horeca-gelegenheid. Beide met kinderen, kleinkinderen en zelfs al enkele achterkleinkinderen. Veel parallellen, waar de meest waardevolle overeenkomsten een goed huwelijk en een hechte familie zijn. “Je moet goed met elkaar overleggen, de taken verdelen”, zegt Gerda Endeman. “Destijds was de man overdag weg en zorgde je er als vrouw voor dat ’s avonds alles voor elkaar was. Tegenwoordig gaat alles voor mijn gevoel zo gehaast. Ik weet niet of dat het geheim is, maar je moet elkaar de ruimte geven en soms niet zo op elkaars lip zitten.”
292
Na een slepende periode is de kogel door de kerk. Directeur Gezinus Knegt en mededirectielid Els Overbeek moeten het veld ruimen bij zorginstelling ’t Herfstzon in Goor. Bestuursvoorzitter Noltes zegt in TC/Tubantia dat een groot verschil van inzicht over de toekomst de reden is van de breuk. Dit ontkende hij enkele weken geleden overigens tegenover deze site nog hardnekkig. Toen werden de toekomstplannen van Knegt als reden aangevoerd. Bronnen van deze site weten te melden dat er ook met het personeel een scheve verhouding is ontstaan. 
