Twee jaar lang tussen niezende en snotterende blagen van een jaar of vijftien. Jongeren die zich maar moeilijk hielden aan alle maatregelen die op dat moment van kracht waren. Afstand houden? Wat is dat? Het liefst eten ze uit elkaars chipszak en lurken ze met hetzelfde gemak aan elkaars blikje stuiterballenwater. In de gangen van de school met tegenzin een mondkapje en in de kantine bij elkaar op schoot…
We hebben allemaal de afgelopen twee jaar een uitgesproken mening kunnen ontwikkelen over wat ons zo ontzettend uit elkaar heeft gedreven. Minder eensgezindheid en meer tegenstelling. Wantrouwen en in enkele gevallen zelfs fysiek verzet. Maar dat alles valt in het niets bij wat er zich vorige week onttrok op een goede 1800 kilometer van ons bed. En zo heel erg ver weg is dat helemaal niet; naar Barcelona telt het een kleine 1600 kilometer…
Op social media zagen we afgelopen week plaatjes voorbij komen van ene Marco B. Voorheen getalenteerd zanger en jurylid. Struinend met plastic tassen aan een karretje leek het erop alsof hij zijn werkterrein had verplaatst naar de Dam. Voor zich op de grond een pet, voor een euro doet hij z’n kunstje…
Wie had dat gedacht? Van een draaiende stoel naar een draai om de oren. Persoonlijk heb ik die flutprogramma’s altijd al gezien als een ordinaire vleeskeuring. ‘Vunzige’ Marco en ‘Open rits’ Ali onder begeleiding van ‘Vieze’ Jeroentje in het orkest. Dan krijgen ‘met het stokje’ zwaaien en ‘knuffel-marokkaan’ toch ineens een hele andere lading…
De meest depressieve tijd van het jaar vind ik het; de weken ná Kerst en Oud en Nieuw. Het ‘feest’ is weer voorbij en wat rest zijn lege en druilerige dagen. Veel mensen hebben niet de luxe om twee weken vrij te zijn en daar zit je dan alleen thuis op de bank als medewerker van een school…
Zorg dat je je werk-laptop mee naar huis neemt, net zoals je inlogtokens en werk-GSM. Check of je belangrijke dossiers in je tas hebt gestopt en digitaliseer zo veel mogelijk. Misschien is het allemaal niet nodig, maar we weten niet of morgen de school wel open gaat. Misschien moeten we thuis werken en online les Lees meer…
Wie kent de klucht van de 35.000 nieuw aan te planten boompjes en struiken? En wie kent dat andere slechte stuk over massale bomenkap in dezelfde gemeente? De winkeliers geven het goede voorbeeld en plaatsen er alvast eentje in het centrum. Een boom voor verbinding en mooie wensen… 1.717
Zondag 5 december. Gezellig met elkaar, kaarsjes aan, pepernoten op tafel en op de stoof staat de chocomelk rustig zijn kookpunt te bereiken. Op de grote tafel liggen een paar kleinigheidjes. De eerlijkheid gebied te zeggen dat in de hoek van de kamer ook al stiekem de kerstboom in vol ornaat staat te ‘shinen’… 1.322
Daar gaan we weer! Om 17.00 uur bij de keuken en geen ene flikker te doen. Hoe gaan we die tijd ’s avonds vol krijgen? Werken op zaterdagavond aan de deur bij de disco lijkt zo langzamerhand alweer een gebeuren uit het stenen tijdperk. En na afgelopen weekend is zelf een consumptie nuttigen aan de Lees meer…
Jaren geleden moest je je mond spoelen als je het woord ‘shit’ had gezegd. Dat kon toch absoluut niet. Net zo min als de woorden ‘gadverdamme’, ‘fuck’ en ‘kolere’. De juf of meester belde dan naar huis om melding te maken van het feit dat ze het vervelend vonden dat ze nu al twee keer Lees meer…
Afgelopen vrijdag was het dan zover. De laatste telg uit de familie stapte in het huwelijksbootje. Mijn broertje, helft van een tweeling met mijn zus, trouwde met zijn lief. Een huwelijksvoltrekking met bijbehorend feest dat niet standaard was. In plaats van enkel maagdelijk wit was het ‘black and white’ wat de klok sloeg… 1.442
Men schijnt zich zorgen te maken over het ’teugelloos’ drankgebruik van de inwoners van onze Hof. Teugelloos; zonder teugels, onbesuisd, loszinnig en buitensporig, vertaalt de Dikke van Dale dit woord wat vast en zeker bedacht is door de zoveelste ‘deugflamoes’. Waarschijnlijk een ouwe geitenbreier die een mystery guest af stuurt op de plaatselijke horeca en Lees meer…
We mogen allemaal graag klagen en zeuren. Niet veel deugt en het liefst zijn we overal tegen. Tegen zijn omdat het kan, niet zozeer omdat we het ook echt vinden. Vrijheid van meningsuiting is een groot goed en daar maken we gretig gebruik van. Wee degene zijn gebeente die hier ook maar de kleinste poging Lees meer…
Een groot privilege van werken in het onderwijs is toch wel dat je de bevoorrechte positie hebt tijdens alle schoolvakanties vrij te zijn. Toen dochterlief nog klein was, nooit gedoe met oppas en het scheelde een boel knaken voor buitenschoolse opvang. Nog vers in mijn herinneringen stonden die weken bol van koekjes bakken, vingerverf-schilderijen kliederen Lees meer…
Vorig weekend hebben we met ons clubje motormuizen het seizoen afgesloten met een tripje naar de Eifel in Duitsland. Onze bestemming was Ahrweiler aan het stroompje de Ahr. Het kalme beekje dat later een kolkende massa van dood en verderf zou worden. Ik ben niet snel van mijn stuk te krijgen, maar wat we daar Lees meer…